Kendimizle Barışmak
“İçinden, düşünden bir şey tut” dendiğinde “en çok aşk tutan”, bir yenilgiden ve bir yanılgıdan yeni dönen çocuklarıydık yaşamın. “Barış” diye-diye barışamamıştık ne hayatla ne de kendimizle. Becerememiştik ne barış yapmayı ne de sevdiğimiz şeyler uğruna savaşmayı. Başucumuza üşüşen leş...