Tarihten ders çıkarmak çok önemlidir.
Tarih sadece savaşlardan, fetihlerden, zaferlerden ibaret değildir.
Özellikle uygarlık tarihi insanlığın özgürleşmesi mücadelesinde nasıl ağır bedeller ödediğinin ibretlik örnekleriyle doludur.
Aynı bedelleri ödememek ve bir daha esarete geri dönmemek için tarihten ders çıkarılmalıdır.
Hukukçu ve öğretim görevlisi sevgili dostum Latif Aran çok değerli bir paylaşımda bulundu sosyal medyada.
Tarihten ders çıkarılması adına aynen yayınlıyorum:
“Dün (önceki gün) üç yasa tasarısının ivediliğinin görüşülmesi sırasında CTP Genel Başkanı hiç olmadığı kadar öfkeliydi.
Çok haklıydı!
Neden mi?
Şu nedenle: Bugün koltuğunda oturduğu CTP’nin kurucu başkanı dün ivediliği istenen yasalardaki bir madde nedeniyle 50 yıl önce hapse atılmıştı.
O madde, ünlü “müfsidane yayın” maddesiydi. (48. madde)
Yıl 1973
Kıbrıs’ta Cumhurbaşkanlığı Muavinliği seçimleri yapılacaktı.
Adaylardan biri olan R.R. Denktaş, baskı ve tehditleriyle bir diğer adayın, Dr. Fazıl Küçük’ün, adaylıktan çekilmesini sağladı.
Sonra sıra CTP Genel Başkanı Av. A.M. Berberoğlu’na gelmişti.
Av. Berberoğlu, ölümle tehdit edildi, adaylıktan çekilmesi istendi.
Ancak Berberoğlu cesurdu. Dik durdu, aday oldu.
Adaylıktan sonra göz hapsine alındı. Seçim faaliyetleri yapmasına izin verilmiyordu.
Her türlü olanaktan yararlanarak propaganda yapan Denktaş, siyasi rakibine propaganda yapma fırsatını dahi vermiyordu.
Bu koşullarda seçim kazanmak mümkün değildi, Berberoğlu da adaylıktan çekildi.
Neden çekildiğini bir bildiriyle kamuoyuna anlatmak istedi.
O bildiriyi “müfsidane yayın” olarak nitelendirdiler.
Av. Berberoğlu’na dava okudular.
Bildiriler bütün adaya dağıtılmıştı.
Lefkoşa, Mağusa, Limasol, Baf, Lefke.
CTP’nin bütün ofislerini ve bu ofislerde çalışan emekçilerin ve gençlerin evlerini bastılar, onları tutukladılar.
Tümüne de müfsidane yayın bulundurmaktan dava okudular.
Berberoğlu’na para cezası kestiler. Ödemeyince de hapse attılar.
CTP ofislerinde çalışan gençlere de o günün koşullarında ağır para cezası (300-550 KL. arası) kestiler.
Berberoğlu ve gençler bu davaları istinafa götürdüler.
İstinaftaki yargıçların gerekçesi hukuki gerekçeden ziyade siyasiydi: “Birlik ve beraberliğe her zamankinden çok ihtiyacımız olan şu günlerde…”
Bir zamanlar, Denktaş’ın muhaliflerine yazmasınlar, konuşmasınlar, eleştirmesinler diye gözdağı verdiği bu madde şimdi de Ersin’in muhaliflerine gözdağı vermek amacıyla genişletilmeye çalışılıyor.
Ama zaman o zaman değil!
Yepyeni ve özgürlükçü bir dünya kuruldu o zamandan beri.
İşte bu yüzden:
Başaramayacaklar!”
