Yoksullaşan halkımızın bu ülkede varlığını sürdürme ile ilgili kaygı duyması için birden çok neden olduğu apaçık ortadadır. Pandemi ile ortaya çıkan ihtiyaçları karşılayamayan ve toplumun gereksinimlerine yetemeyen bir yapı ile karşı karşıyayız. Yapısal sorunlarını çözemeyen, halka hizmet yerine zümrelere hizmet eden, siyasallaşan ‘devletin’ statükosu ile yüz yüzeyiz.
Birçok şey nereden baktığınıza bağlı olarak değişmekle birlikte, doğruların değişmeyeceği bir gerçektir. Doğru ile gerçek arasındaki farklılıklar savunduğunuz ilkeler ile de doğrudan bağlantılıdır. Doğruları ortaya koyduğunuz noktada gerçekle yüzleşerek sorunları çözme kapasitesine varmadığınız sürece, doğruları savunursunuz ama asla gerçeklerle baş edemezsiniz.
İşte tam bu noktada demokrasiye, insan haklarına, sosyal adalete, sosyal kalkınma politikalarına sımsıkı sarılarak, doğruyu ortaya koyarak, gerçeği içselleştirirsek değiştirebileceğimizi savunacak alanlar yaratabileceğiz. Bütün bunlar için de bu mücadeleyi doğru yöntemlerle sürdürüp gerçeklerle yüzleşerek, kendini Kıbrıs Türk halkının bir parçası hisseden herkesin ortak mücadelesine dönüştürmemiz gerekmektedir.
Toplumumuzun refahını uluslararası standartlara taşıyarak toplumsal politikalar sonucunda bu ülkenin her bireyinin eşit yurttaşlık hakkına sahip olduğunu gösterebileceğimiz bir sistem yaratmaya ihtiyacımız vardır.
23 Ocak seçimleri bu nedenle yeni bir bakış açısının ortaya konacağı, zihniyet değişiminin yaşanacağı bir seçim olmalı. Bilindiği gibi demokrasilerde bir laf vardır, ‘toplumlar hak ettikleri şekilde yönetilir’ diye ancak biz şu anki yönetimi toplumumuzun hak ettiğini düşünmeyenlerdeniz. Bu nedenle bireysel değil toplumsal kurtuluşumuzu önemseyenlerdeniz.
Aradığımız iyi yaşam, çağdaş uluslararası hukuk, uluslararası görünürlüktür. Kıbrıs Türk halkının kalkınmasını, iletişimini, ulaşımını, sağlığını çağdaş seviyelerde sağlayacak yapının bir an önce oluşması için ortak mücadeleyi yükseltmeliyiz.
