Birine ya destek atmalısın ya köstek…
Bazı şeyler ya siyahtır ya da beyaz.
Grisi olmaz, olamaz!
Ya varsındır ya da yok!
Arası bulunmaz…
İkisi ortası olmaz. Olsun dersen, bulaşık suyu olur.
Sırf açıklama yapmak için yapılan “sönük vızıltılar” sadece sahibini paralar. Ne haklıya/mağdura yarar ne de suçluya.
Döner seni vurur sonuçta…
Senin bir mensubun ölüm tehditleri alacak, sen bunu göz ardı ederek başka saçmalıklara odaklanacaksın, sonra da milletin ağzına sakız edip, çiğneteceksin…
Yakışmadı!
Olmadı!
Hem nala vuracaksın hem mıha… At zarar görecek sonuçta.
Tüm camia tarafından sahip çıkılmayacak, korunmasız kalacak, ortada bırakılacak…
Yanıltıcı ve farazi açıklamalarla hassasiyeti daha da artıracak, yangına kürekle gideceksin…
Sonra da parmaklarının birini ısırdığında onu birden ağrıyacak, ardından ise pişmanlık duyacaksın.
Maalesef son pişmanlık da fayda etmeyecek.
Bir değer kolay yetişmiyor. Ama ne yazık ki kıymeti bilinmiyor.
Gidenler dönmeyecek…
Kalanlar yetmeyecek…
Yazık olacak sağlam kalan son kaleye…
Böyle giderse gümbür gümbür yıkılacak o da!
