Zaman oldu haber takibine çıkmadım.
Bu hem ihtiyarlık, biraz da tembellik belirtisidir galiba.
Dolayısı ile DİSİ’nin yeni başkanını tanımam.
İki eskisi ile enteresan anılarım var.
Bu anıların bir bölümü de içkiye dairdir.
Çünkü “bağımlı” sayılacak düzeyde alkol içerler.(di)
DİSİ’nin iki önceki başkanı Klafkos Klerides idi.
Şimdi hayatta değil.
Hüküm sürdüğü uzun yaşamında bol bol içki tüketmekle meşhurdu aynı zamanda.
Genelde viski içerdi. Zaman zaman zivaniya. Mecbur kalmadıkça şaraba el sürmezdi.
Daha önce yazmıştım.
Yanılmıyorsam 1992 yılıydı ve Klerides Kuzey’e davet edilmişti.
Daveti yapan CTP idi.
CTP’nin rahmetli lideri Özker Özgür başkanlığında bir heyetle görüşmüşlerdi.
Görüşme yeri de Aziz Kent’in yarattığı Lapta’daki efsanevi otel Şato Lambusa idi.
Görüşmeler bittikten sonra Klerides Girne limanını görmek istediğini söyledi.
Lefkoşa’ya dönüş yolunda Girne limanına uğradık.
Klerides yürüdü ve küçük bir pubta oturdu.
Garsona viski siparişi verdi. Meğersem gençlik yıllarının bir bölümü bu pubta geçmiş.
Belli ki o yılları yad ediyordu.
Ben biraz uzağına oturmuştum.
“Hey genç adam gel sana bir içki ısmarlayayım” diye seslenmişti.
Birden kendimi Klerides ile içerken buldum.
Bana içki yarışması yapmamızı teklif edecekti.
“En çok içkiyi kim içer” yarışması.
Kendisi bir oturuşta 34 bardak viskiyi içtiğini söyleyince ben gülerek teslim olacaktım. Dolayısı ile hesabı da ben ödeyecektim.
Klerides o pubta bana hiç aklımdan çıkmayacak bir şey söyleyecekti.
Hayran hayran limanı izlerken “bilir misin sadece bu liman için sizinle savaşabilirim…”
***
DİSİ’nin sondan birinci başkanı şimdiki Cumhurbaşkanı Nikos Anastasiades idi.
Anastasiades’in nasıl bir içici olduğunu dünya alem bilir.
Görüşmelerde saat 12’yi devirdiğinde Anastasiades gerginleşirmiş. Uzun konuşma yapanları fırçalamaya başlarmış. Çünkü hergün saat 12:30’da viski şişesinin kapağı açılırmış.
Öğle yemeği ile birlikte beş-altı duble viski yuvarlarmış. Sonra da 3 saat sürecek öğle uykusuna yatarmış.
Kalkınca da içmeye devam edermiş.
Anastasiades ile 2004 yılında Brüksel’de karşılaşmıştık. Türkiye’nin tam üyelik müzakerelerine kabul zirvesi vardı. Zirve bitmişti ve ben de Türkiyeli bir gazeteci arkadaşla Büyük Meydan’dan geçerek otelimize yürüyorduk.
Korkunç bir soğuk vardı.
Anastasiades ile Büyük Meydan’da rastgele karşılaşmıştık.
Ayaksütü sohbet uzayınca “oturun bir şeyler içelim” diye teklif edecekti.
Meydandaki kafelerden birine oturduk. Üç tane filtre kahve siparişi verdik.
Anastasiades aceleyle kahvesini içti, sonra paltosunun cebinden gümüş rengi bir şişe çıkardı ve kahve fincanına döktü. Döktüğünün zivaniya olduğunu hemen anladım. Çünkü ortalığı zivaniya kokusu sarmıştı.
Sonra bize de döktü ve şöyle dedi: “Buralar çok pahalıdır, insan kazıklıyorlar. Biz bundan içelim hem ısınırız da…”
Brüksel’deki o “kaçak” zivaniya partisinde Anastasiades bize Türkiye’nin Avrupa Birliği üyeliğinin Kıbrıs için en mükemmel yol olduğunu anlatıp duracaktı.
***
DİSİ’nin son başkanı yani şimdiki başkanı Neofidu Averof’tur.
Kendisini tanımıyorum.
Dolayısı ile içkiyle arasının ne olduğunu da bilmiyorum.
Geçenlerde Fileleftheros gazetesinde yayınlanan bir mülakatını okudum.
Rum halkına yönelik o kadar ayakları yere basan şeyler söyledi ki doğrusu etkilendim.
Averof sürdürülen görüşmelerde Rum tarafının tüm isteklerini alamayacağını belirtiyor.
Uzlaşmanın taviz vererek sağlanabileceğinin altını çiziyor.
Ve en önemli tespiti şu; “Eğer görüşmeler başarısızlıkla sonuçlanırsa federasyon tezi tarihe karışacak. O zaman başka formüller gündeme gelecek. Ve biz de dünyada yalnız kalacağız…”
Averof doğru söylüyor.
Sürdürülen görüşmeler başarısızlığa uğrarsa kadim federasyon formülüne veda edeceğiz.
Dünyanın ilgisine de.
Rumlarla Türkler baş başa kalacağız.
Belki o zaman birbirimizi anlamaya başlarız.
Viski ve zivaniyaların eşliğinde…
