İrsen Küçük’ü önceki gün, gün boyu aradık telefonda…
Ulaşamadık…
Saat 15.00 gibi telefonumuza baktı…
“Hiçbir basın mensubuna konuşmadım” dedi…
Saat 17.30’a randevu verdi.
Başaran Düzgün ile birlikte, Köşklüçiftlik’te bulunan UBP ofisine başkanı ziyarete gittik.
“Buradan haber çıkar mı?” noktasında tereddütlerim vardı.
UBP Merkezi’nde ölüm sessizliği…
Az sayıda partili…
Hani, “Daha önce öyle miydi? İrsen Küçük oraya gittiğinde, onlarca partili, bakan, milletvekili oralarda olurdu” desem, haksızlık olmaz.
Odaya girdik, hiç beklemeden…
Küçük elbette üzüntülü…
Kolay mı?
Düşünün ki parti içi tercihlerde beşinci…
Parti dışından gelen oylarda ise son sırada…
Eroğlu ve ekibi ile kıran kırana bir mücadele…
“Tam partiyi arındırdım” derken, seçmende itibar görmeme.
Kolay bir ruh hali değil…
Şaşkınlık var…
Mahcubiyet var… 1975’ten bu yana siyasette yer al… Bakanlık yap… Parti başkanı ol… Cumhurbaşkanlığı adaylığına göz kırp…
Sonuca bakar mısınız?
Haliyle, karşımızda bu ruh halinde birisi var…
Herkes merak ediyor…
İstifa mı edecek?
Devam mı edecek?
Kurultay var mı?
Gazetecilik açısından önemli bizim için…
Sorduk, cevapladı…
Kurultaya gidileceğini…
Yeni bir başkana gerek olduğunu…
UBP’nin tüzük kurultayına ihtiyacı olduğunu…
Başkanın mevcut vekiller içerisinden seçileceği…
Ve daha birçok konuda Küçük net açıklamalar yaptı.
Haberi almıştık…
Manşet de olurdu…
Ama neticede karşımızda Başbakan iken…
Parti başkanı iken seçim kaybeden…
Bunun da üzüntüsünü yaşayan bir adam vardı…
Birlikte fotoğraf alınacaktı haber için…
Röportaj sonrası arada konuştuklarımız da oldu seçimi neden kaybettiğine dair…
Anlattıkça da gerildiğini hissettik…
Bu ruh hali içerisinde çekilen bir fotoğraf…
Asık suratlı mıydım?
Diğer fotoğraflara da baktım dün… Başka haberler için çektiklerimize…
Somurtkan olan da var, güldüklerimiz de…
Dün Havadis’in ön sayfasına bakılarak en çok yapılan yorum, “Siz İrsen Bey’den daha marazlıydınız” oldu…
İnsanız nihayette…
Gülünecek bir ortam vardı da, gülmedik mi?
