Bu sezon ikinci kez, o eski şatafatından eser kalmayan Gönyeli’nin, “Tepe”sindeydik.
Lige kötü başlayan ancak hafiften toparlanma görüntüsü veren konuk Bostancı Bağcıl, ilk 11’inde yaklaşık 6-7 kişi geçtiğimiz sezonki A2 oyuncularından kurulu Gönyeli karşısında 1-0 geriye düşse de Sabri-Raif kardeşlerin tecrübe ve kalite farkıyla maçı 7-2 kopartıp bu sezonki en rahat galibiyetine ulaştı diyebiliriz.
Ancak bu skor sizleri yanıltmasın.
Bu maça özel olsa gerek defansın önemli ismi Kadir geçtiğimiz hafta sarı kartları 4’leyince ne de olsa rahat Gönyeli maçı düşüncesiyle dün forma giymedi ve cezasını doldurmuş oldu.
Özellikle ikinci yarıda Bağcıl’ın 1. bölge oyuncularına fazla iş düşmezken sağ bekteki Devrim’in de aksamasıyla yeşil-beyazlılarda maç boyunca duran toplarda dahil Kadir’in eksikliğinde savunmanın sos verdiği sinyalleri görüldü.
Bana göre 1 ile 3. bölge arasındaki bağlantıyı kuracak pozisyonda olması gereken Petrov’un stoperde oynaması ve bahsettiğim pozisyonda olan Apo’nun da kırmızı kart riskinden dolayı oyundan alınmasıyla savunma ile hücum arasında iletişimsizliği oluşturdu.
Dediğim gibi geri oyuncularına fazla iş düşmeyen maçta rakip de Gönyeli olunca, Bağcıl’da Sabri, Raif, Çıdamlı ve Amani gibi teknik kapasitesi yüksek ofans oyuncularınız varsa ilerde topu basarak golleri de sıralarsınız.
Yoksa, genç, dermansız ve 90 dakikalık performansı kaldıramayan Gönyeli yerine Bağcıl’ın karşısında başka bir takım olsaydı emin olun senaryo böyle olmazdı.
Gönyeli karşısında 4 asist, 1 gollük Sabri ile ikizi 1 asistli, 2 gollü Raif galibiyetin kahramanları olurken, Çıdamlı’nın kalitesi ve Amani’nin de güçlü fiziği ile golcülüğü Bağcıl’a bu hafta derin bir ohh çektirdi.
Gönyeli cephesine gelecek olursam kırmızı beyazlılar “Tepe”de oynasa da malum’unuz kendileri ligin dibinde demirleme pozisyonundalar. Buradan kurtuluş da sanırım artık zor görünüyor çünkü 10. hafta sonunda kabus görmeye başladılar. Her geçen hafta performansı düşüyor, kapasitesi azalıyor. Neredeyse 90 dakikayı çıkaramayacak kadar güçsüzler. Kadronun birçoğu genç ve gençleri pek de eleştirmek istemiyorum. Onları kazanmalıyız, özgüvenleri gelişmeli. Bu oynayarak olur. Kaleci Kemal, İbo, Ulaş, Hüseyin, Mustafa, fizik dezavantajı yaşasa da Neco gibi yetenekli bebeler var ellerinden geleni de yapmaya çalışıyorlar ancak çaresizler çünkü bu kadro yetersiz. Erol hoca bu maça 9 hafta forvet oynayan Coşkun’u en geride başlattı. Sanırım geriyi sağlam tutup gol yemeyim atarsam da yanıma kalsın düşüncesindeydi. Ancak bu taktik sadece ilk 20 dakikaya kadar tuttu. 1-0’dan sonra Gönyeli oyunda sazı ele alan Bağcıl karşısında yoruldu, yoruldu ve orta alanda hücumda çöktü. Böyle olunca da savunma da ne kadar dayanacaktı. Devreye giderken Ulaş’ın penaltı golü Gönyeli’ye maça tutunması adına psikolojik olarak destek olsa da ikinci yarı sahada sadece her geçen dakika tükenen ve maçı bitirmeye çalışan bir Gönyeli vardı.
