Yaklaşık 300 milyon önce insanın ataları sürüngenlerin atalarından ayrıldı ve memeli olma yolundaki evrimsel yolculuğa başladı.
Bu eski atalar, modern memelilere hiç benzemiyordu. Sinapsit diye nitelenen bu memeli benzeri yaratıklar, sürüngenlere benziyor ve yalnızca çene kaslarındaki farklılık sayesinde sürüngenlerden ayırt edilebiliyordu.
Zamanla besin zincirinin en üstüne yükselen sinapsitlere dair hala çok az şey biliniyor. Ancak palenolojide doktora adayları Arjan Mann, Bryan Gee ve Jason D. Pardo; Asaphestera adında bir erken dönem sürüngeni üzerine çalıştı. Yeni İskoçya’daki Joggins Fosil Kayalıkları’ndan toplanan sürüngen fosilleri, umulmadık sonuçlara işaret etti. Bunlardan en önemlisi de Asaphestera’nın en eski sinapsit fosili olarak tanımlanmasıydı.
Üç araştırmacı, bulgularını The Conversation’da kaleme aldıkları bir makalede değerlendirdi.
Memelilerin gizemli kökeni
Memelilerin ilk atalarının 300 milyon yıl önce ortaya çıktığını vurgulayan makalede, konuyla ilgili şu ifadeler yer aldı:
Tıpkı bugün yaşayan diğer hayvan gruplarının ataları gibi, ilk sinapsitler de modern memelilere hiç benzemiyordu. Bu sinapsitleri sürüngenlerden ayırmak neredeyse imkansız.
Araştırmacılar bu yüzden, palontologların çoğu zaman birden fazla hayvan fosilinin tek bir hayvana ait olduğunu sandıklarını yazdı. Makalede konuyla ilgili şu açıklamalara yer verildi:
Asaphestera intermedia adlı tek bir hayvan üzerinde çalıştığımızı düşünüyorduk ama bulgularımız sayesinde anladık ki önceki paleontologların tek bir hayvan olduğunu düşündüğü şey, aslında en az üç hayvanın fosillerinin birleşimiydi! Bu hayvanların sadece ikisinden emin olabiliriyoruz: Steenerpeton silvae adını verdiğimiz yeni bir sürüngen ve Asaphestera platyris adlı erken dönem sinapsiti.
Araştırmacılara göre Asaphestera platyris, fosil kayıtlarındaki memeli benzeri sürüngenlerin en eski kanıtlarını sundu. Böylece memeli atalarının 315 milyon yıl önceye tarihlenmesini sağladı.
İklim değişikliği ve yağmur ormanlarının çöküşü
Joggins’deki fosil kayalıkları, şiddetli iklim değişikliğinin yaşandığı dönemden hemen öncesine dair kayıtları barındırıyor. 307 milyon yıl önce başlayan bu küresel ısınma süreci, yaklaşık 50 milyon yıl sonra Dünya tarihinin en büyük kitlesel yok oluşuyla sonuçlandı.
O dönemde, ekvatoral bölgenin çoğu yağmur ormanları ve tropikal bataklıklarla kaplıydı. Buradaki habitatlar, “Karbonifer yağmur ormanı çöküşü” diye bilinen olayla kurudu.
Bununla birlikte, yağmur ormanlarının çöküşünden sonra hayatta kalan tetrapod türleri dünyaya kolayca yayılmaya, ekvatordan çok daha uzak yeni yaşam alanlarında koloni kurmaya başladı. Hayatta kalanların hepsi modern amfibiler ve modern sürüngenler gibi modern hayvan gruplarının ilk temsilcileriydi.
Makalede hayatta kalan türlerle ilgili şu ifadelere yer verildi:
Joggins sayesinde bulduğumuz şey, yağmur ormanlarının çöküşünden sağ kurtulan hayvanlardı. Bunların birçocğunun soyu tükendi. Bunlar Asaphestera gibi nadir, küçük ve tanımlanması zor türlerdi.
Araştırmacılar sözlerini şöyle noktaladı:
Kendi soyumuzun bu en eski üyelerini tam olarak anlamak için hala çok yolumuz var. Neyse ki Yeni İskoçya’nın bu önemli fosilleri yolu gösteriyor.
