Bahar geldi mi herkes sokağa gözlerinde çiçekler açmış gibi çıkar, sanki o sokaklar aynı sokaklar değil, sanki Girne Caddesi Paris’te Şanzelize Bulvarı ya da St. Petersburg’da Nevsky Caddesi’ne dönüşürdü.
Kalabalıklar bir aşağı bir yukarı yürür, parkların etrafında güzel giysiler içerisinde dolaşırlardı.
Böyle zamanlarda liseli kızları tanımanın olanağı yoktu.
Siyah önlüklerini sabırsızlıkla üzerlerinden çıkarıp itinayla günün moda elbiselerini sırtına geçiren Lefkoşalı kızlar, kiraz renkte rujlu dudakları, pembe allıkları, kirpiklerine bir ressam titizliği ile sürdükleri rimelleri ile bir anda değişirler, beyaz perdeden fırlamış artistleri andırırlardı ki onlar bile bu değişikliğe şaşar, kalabalıkların arasında kendilerini izleyen genç delikanlıların ısrarlı ve heyecanlı bakışları yüzlerinden bir gölge gibi kayıp geçerdi…
…
O dönemlerde, 1965 veya 1968 baskılı bir kitabı, bu yıllarda o kuşağın çocukları da bilmem kaçıncı baskı olarak alabilecekti pek ala.
Kitapların böyle bir devamlılığı vardır.
İstanbul kaynaklı “E Yayınları” 2018 yılında baskısını yenilediği “Boyalı Kuş” adlı kitabı için önsöünde yayonevinin çıkardığı kitap isimlerini verierek “Kitap fuarında standımıza gelen 68 ve 78’lilerin çocukları ‘bu kitapların ilk baskıları bizde var’ “ dedikçe gurur duyduklarını belirtiyor.
…
Diyorum ki,
Yaşadığımız kent de kitaplar gibi olsaydı.
Şimdiki çocuklar o siyah ön lüklü kızların parklarına gidebilseler, dolaştıkları caddelerde eğlenebilselerdi.
