Dün yaşanan gelişmeleri izlediniz değil mi?
Hepsi birbirine girdi…
Herkes gerildi…
Neden?
Çünkü, “yol ,yordam, yöntem” yanlış da ondan…
Rauf R. Denktaş’ın adına bir üniversite kurulmalı mı?
Evet…
Hiçbir sakıncası yok…
Resmiye Eroğlu Canaltay, Lefkoşa’ya beş yıldızlı bir Hilton Otel dikmeli mi?
Evet…
Bunun da sakıncası yok…
Sakınca başka…
Sakınca, bunun “kamu arazilerinin üzerinden” olması…
Yoksa, kim nereye, ne yatırımı yapmak istiyorsa yapsın…
Ancak, “etik sorunlar” yaratarak, buna da “yasal kılıflar” bularak atılan adımlar sonrasında böyle olur…
At izi iti izine karışır…
Doğru iş yalan, yalan iş doğru olur…
İhale denilen bir şey var.
Merkezi İhale Komisyonu var…
Devlet elbette yatırım maksatlı arazilerini değerlendirecek.
Ama bunun, yolu yordamı, yöntemi olmalı.
Maliye Bakanı’nı sınırsız yetkilerle donatmak…
Sonuçta “etik” sorunlar da doğuruyor.
Denktaş’ın serzenişi
Mecliste yaşanacakları az çok tahmin ettiğimden, dün, meclisi izledim.
Baştan sona…
Serdar Denktaş, kürsüye geldiğinde son derece gergindi.
“Dokunsan ağlayacak” gibiydi…
Bir kere net bir şekilde şunu anlatmaya çalıştı:
“Orası üniversite olacak, başka da bir şey olmayacak…”
Zaten tüm yazışmalar da bu yönde.
Bir söylemi dikkatimden kaçmadı:
“Her iktidara gelen Denktaş’ın adına yakışır bir adım atmadığı için, maalesef oğlu olarak ben atmak zorunda kalıyorum…”
Kilit cümle budur aslında.
Bu ülkede, bir ilkokulda dahi Denktaş adı yok.
Ortaokul, lisede yok.
Recep Tayyip Erdoğan adına okul var bu ülkede…
Denktaş adına yok…
Ancak…
Üniversite, eğer devlet üniversitesi değilse, elbette ticari bir metadır…
İyi kurgulanmalı…
Doğru yönlendirilmelidir.
Aksi böyle oluyor işte.
Arazi, Rauf R. Denktaş Vakfı adına çıkmadı.
Özel bir şirket adına çıktı.
Şirket kimin?
Serdar Denktaş’ın oğlu Rauf Denktaş…
Neden vakfa değil de bu şirkete?
Neden kamuoyundan gizlenerek…?
Oysa, Denktaş ailesi, süreci göğsünü gere gerek toplumla paylaşabilmeli…
Daha kısa süre önce, farklı bir süreçte Rauf Denktaş adı yıpratıldı…
Bir de olayı, “Denktaş soyadı ile kavga için” diye küçümseyenler var.
Bu tamamen sorunun etrafından dolaşmak.
Net olmak gerekiyor.
Aile, merhum lider adına bir üniversite kurmak istiyor.
Buna Türki devletlerden çok öğrenci geleceğini düşünüyor.
Farklı bir misyon yüklemek istiyor.
Bu isim üniversite hak ediyor mu?
Evet, ediyor.
Adil ve etik değerler içerisinde.
Yasaları, tüzükleri, vicdanları dolaşmadan.
Hata bu noktada yapılmıştır.
Eminim, aile de çok üzülmüştür.
Şimdi herkese düşen, akli selim davranarak, süreci sağlıkla ilerletmektir.
Hem etik…
Hem vicdani…
Hem de hukuki zeminde…
Yaralı olan kamu vicdanı
Bir arazi daha var.
Uzun bir süredir bilinen bir olay.
KTHY’nin hemen yanında büyük bir arazi var.
Bir kısmı Koop Bank’ın…
Bir kısmı kamunun…
Ortası da Eroğlu ailesinin.
Paketten…
Ki o arazi, en çok tartışılan arazilerden biri.
Anır arazi resmen…
Hangi eşdeğere karşılık, hak edilip edilmeden alındığı çok tartışılan bir arazi…
Yanında da devlet arazisi dedik ya…
Tam da böyle bir dönemde, yandaki arazi de resmiye Canaltay’a kiralanıyor.
Beş yıldızlı otel projesi için.
Lefkoşa hak ediyor mu, ediyor…
Resmiye Canaltay, Res- Tur böyle bir otel sahibi olmayı hak ediyor mu?
Ediyor…
Ama kamu kaynağı üzerinden değil.
Zira, halen o arazi paketten alındı diye kamu vicdanı yaralı…
O araziye, başka bir devlet arazisi amalgame edilerek, yeniden adım atılıyor.
Diyeceğim o ki…
Kamu vicdanı yaralı olunca, dünyanın en güzel projesini yapsan ne fayda…
