Gerçek hikaye ama fıkra gibi.
Hatta Laz fıkrası.
Bize anlatan da olayın ana aktörü olan Laz.
Bizim Laz’ın Trabzon’da balık lokantası var.
İktidara yakınlığından olacak önce Ankara da, hatta adresini de verelim, Atatürk Orman Çiftliğinde sonra da İstanbul da Beşiktaş Futbol kulübünün tesislerinin tam karşısındaki ormanlık bir arazinin içinde lokanta izni alarak faaliyete geçer.
Anlatacağım fıkra gibi hikaye de İstanbul’da açılan lokantanın açılışından hemen sonra olur.
Lokantanın açıldığı ilk haftalarda öğle yemeğine lokanta sahibinin ifadesine göre 7-8 sosyetik bayan gelir.
Lokanta sahibi yeni heves lokantaya o günlerde gelen gidenle birebir ilgileniyor.
Gelen bayanları da kapıda karşılıyor. Hemen girişte, duvarlarda Başbakan ve Bakan kurulu üyelerinin birçoğu ile bizim lazın çekilmiş büyük boy resimleri var. Laf arasında duvardaki resimlere de referansta bulunarak siyasi erkana da yemek servisi yaptığını da söylüyor bizim Laz.
Bu konuşma girişte hemen balıkların bulunduğu soğutucunun önünde oluyor.
Bayanlar bir taraftan balıklara bakıyorlar bir taraftan da hayırlısı olsun muhabbeti devam ediyor. Bu arada bayanlardan biri lokanta sahibine “sizde brunch var mı” diye soruyor.
İlk anda duymamazlığa vuruyor bizim Laz.
Ama bayan ısrarlı bir kez daha soruyor.
Kendi kendine “ulan diyor anam beni neredeyse denizde doğurdu, tüm sülale balıkçıyız ama haçan ben bu paluğun ismini duymadım”. Ama herhalde balıktır diyerek bayana dönüp “bu balığın başka bir ismi var mıdır” diye soruyor.
Bayanların tümü kahkahayı basıyor. Duvarda Başbakanla gevrek gevrek gülerek poz verdiği resim ve biraz ötede duran garsonlar da olayın şahidi. Bizim lazın karizma yerlerde. Karadeniz’de gemin mi battı misali bir iki gün kendine gelemiyor mahcubiyetten.
Neyse olayın üzerinden bir iki hafta geçiyor bizimki Trabzon’a gidiyor. Orada balık lokantası sahibi bir arkadaşına rastlıyor. İstanbul’daki lokantayı ve işleri sorduktan sonra bizimki “ulan diyor sen brunch nedir bilir misin”. Balık lokantası sahibi arkadaşı benzeri bir şaşkınlıkla “o paluğu hiç duymadım, nasıl bir şeye benziyor da “ diyor.
Olayın ezikliğini hala daha içinde hisseden bizim Laz cevabı bastırıyor “o zaman İstanbul’da hiç lokanta açma, otur oturduğun yerde”.
Bu olayı nereye bağlayacağımı söyleyeyim.
Bu aralar yakalayabildikçe seçimlerde aday olanların bazılarının televizyon programlarında söylediklerine kulak asıyorum.
Ben bu seçimi feda edin görüşündeyim ama sandığa gidecekseniz aday olanların kendilerini bizim lazın yaptığı gibi benzeri duruma sokup sokmayacağına da dikkat ederek seçim yapın.
İnanın onlara da yardımınız olur.
