Beyinsel ve bedensel üretim yapan tüm işçi ve emekçilerin bayramı kutlu olsun.
Okullar hala daha 1974 öncesi ile aynı. Sosyal yaşamda herşey değişti, değişmeyen bir tek okullar; insan kaynağı ve fiziki girdiler, herşey yıllar öncesiyle aynı. Pastahane, restorant, hotel, ev, dükkan hemen hemen her kurum ve kuruluşun hem iç donanımı hem de insan kaynağı değişti; bir değişmeyen ise okullar ve hastaneler. Biz bunu çok önceleri de bu köşeden yazdık. Kızanlar oldu, küsenler oldu. Hatta yazılarımızı beğenenleri müdürleri fırçaladı. Olsun bir kez daha yazalım. İlkokullar 1974 öncesi Leymosun’da bizim gittiğimiz Sedat Simavi İlkokulu ile aynı; sınıflar, sıralar, öğretmen masası, dolaplar aynı. Leymosun’daki karatahta buralarda beyaz tahta olmuş. Değişen sadece zavallı karatahtamız oldu.
Toplumsal yapı da değişmiş buralarda, 1974’e göre. Demografik yapı çok zenginleşti! Eskiden Kıbrıslı Türkler vardı, şimdilerde ise çok farklı kültürler mevcut toplumsal yapıda. Bu değişimden okullar da nasibini aldı. Değişik alt kültürden gelen öğrencinin var olduğu kurumlara dönüştü okullar. Öğrencilerin okula başlarken getirdikleri kültür, 1974 öncesi hemen hemen sadece tek kültür olan Kıbrıslı Türk kültüründen getirilenden çok çok farklı.
Peki okullar farklı kültürel özelliklerden yoğrulup gelen öğrenci ihtiyaçlarına cevap verebilecek bir kuruma dönüştü mü? Özellikle kişiliklerin oluştuğu ilkokullar, bu dönüşüme cevap verecek değişimi yaşadı mı? Yanıt koca bir HAYIR.
İlkokullar çocukların sosyal, kültürel, psikolojik, sağlık problemlerine cevap verecek bir dönüşümü yaşamadı. Aslında ESKİ SİYASET ve onun gelmiş geçmiş bütün AKTÖRLERİ buna izin vermedi.
Sonuç mu? İlkokulda farkedilmediği için hayatını kaybeden Mustafa Diker çocuğumuz gibi, tecavüz mağduru, şiddete maruz kalmış, cinsel istismara uğramış onlarca çocuk. Tek suçlu var o da; ESKİ SİYASET ve onun AKTÖRLERİ’dir. Neden mi? Çünkü ne 21. yüzyıl toplumsal dinamiğini algılayabildiler ne de 21. yüzyıl okullarının kurulmasını istediler. Aksine 21. yüzyıl okulu kurulmasının karşısında bir duvar gibi engel oldukları için.
Okullarda öğrencilerin problemlerinin üstesinden sadece ‘öğretmenler’ gelemez. 21. yüzyıl okullarında kadrolar çok değişti. Okullarda artık sedece öğretmen, müdür, hademe yok. Bunların yanında Program Geliştirme, Ölçme-Değerlendirme, Psikolojik Danışman ve Rehber Uzmanlar ile Doktor, Hemşire, Güvenlik Görevlisi gibi çağdaş toplumun yapısına göre dönüşüm yaşamış okullardaki yeni kadrolar da yer almaktadır.
Buraların ilkokullarında ise Psikolojik Danışman ve Rehberler (PDR) yok. Eski siyaset onları ilkokullara sokmadı. İlkokulların kadrosunda onların yeri yok.
PDR derneği ile KTÖS ilkokullara da PDR uzmanlarının kadrolanabilmesi için iki yıldır çalışıyorlar. Hem Öğretmenler Yasası hem de Milli Eğitim Yasası’nda gerekli düzenlemeleri yapıyorlar. Olur da bir gün eski siyaset bu konuda bir adım atmak isterse, yasaların hazır olması için.
Ancak kimsenin umurunda değil. Okullarda PDR uzmanları yok. Olmadığı için de TC’den kültür anlaşması ile gelen PDR uzmanları bu görevi yerine getirmeye çalışıyor fakat onlar da sorun yaşıyorlar. Çünkü PDR uzmanları ne yazık ki okullarda sınıf öğretmeni muamelesi görüyorlar. Sınıfa ders sokuluyorlar. Bakanlık ise bu konuda hiçbir adım atmıyor.
Nedeni ise başka bir problem. Bazı okullar, yönetici kadrosuna haiz olmayan ve sadece öğretmen olanlara devredilmiş. Ne müdür ne müdür muavini kadrosu olmayan, ‘en yaşlı’ öğretmenler, okullarda müdür ve müdür muavinliği görevlerini yapıyorlar. Ama aslında yapamıyorlar çünkü bazı okullarda bu kişiler, ‘öğretmen olmayan’ PDR uzmanlarını, sınıfa öğretmen olarak zorla sokuyorlar. Bakanlıktan ise ‘tıs’ yok. Halbuki PDR uzmanları çocuklarla birebir görüşmeler yaparak, onların sıkıntılarını, problemlerini belirleyip, çözüm yolu bulacak en önemli uzmanlardır; bu amaçlara eğitim alıyorlar.
Geçen hafta basına yansıyan 15 yaşındaki kız çocuğuna 5 yıl boyunca babası tarafından tecavüz edilmesi davası, öğrencimizin olayı öğretmenine anlatması sonucunda ortaya çıkmış. Belki de ilkokulda başlayan bu olay, orada PDR uzmanı olsa idi bu boyuta gelmeden önlenmiş olurdu ve çocuğumuz da kurtarılmış olurdu. PDR uzmanları bu nedenle okullarda olmalı, gereği artık hemen yapılmalı. Başka çocuklarımız yanmadan. Tabi ki eski siyaset ve aktörleri bunun önemini algılayabilirse.
