Kıbrıs için ne kadar hayırlı veya hayırsız olurdu bilinmez ama “birleşik federal” sistemi esas almış Annan planı üzerinde bir başka plan olamazdı. Üzerinde çok çalışılmış, büyük emek verilmiş bir plandı. Buna karşın Annan planına “hayır” diyenlerdendim. Ancak Rum tarafının neden hayır dediğini doğru dürüst anlamış değilim çünkü hiç de akıllıca değildi. Bazı hukukçu ve siyasiler “Türkiye’nin devam edecek garantisi nedeniyle” demişlerdi. Olabilirdi ama “hayır” demek için tek neden değildi.
Gerçekte plan çok giriftti! Uygulaması yıllar sürecek, binlerce Türk 1974 sonrası ikinci kez göç etmek zorunda kalırken, mağdur olacaktı. Buna karşılık esasının binlerce sayfadan oluştuğu söylenen Annan planı ötesinde hangi federal sistemi çözüm haline getirmek isteseniz referansınız yine “Annan planı” olacaktı kadar detaylıydı!
“YOKSA” diyorum bir anlaşmaya varılamıyorsa çözüm arayışlarına zamk gibi yapışıp kalmış Annan planından dolayı mıdır? O zaman son müzakerelerin “aklı ile faydası” değil, “virüsü” oldu demektir! Çok da olağandır çünkü 42 yıl sonra Annan planı ne “güvenlik ve yönetim” başlıklarıyla kopyalanabilirdi ne de mülk ve toprak konusuyla aynileşebilirdi! Nitekim öyle oldu!
Mesela Annan planı ile verilen Güzelyurt bu kez Kuzey’de kaldı! Aksine 2004’de kabul gören TC’nin garantisi de 2017’de Rum engeline takıldı! Oysa ne diyordu Anastasiadis? “Bu kez kazanımlarımız Annan planının üzerinde olacaktır!” Fakat bırakın üzerinde olmayı sonunda Kuzey’in yüzde 29 oranını da kabul etti!
Pekala ne kaldı geriye ki Anastasiadis yine muzırlık yapmaktadır? TC’nin garantisinin devamı mı? Laf! Çünkü bu adanın Güney’inde Yunanistan da vardır, İngiliz de vardır, Amerika da vardır, zaten bölgede var olan Rusya da vardır! EĞER zannediliyorsa ki hele bölgenin ateşler içinde yandığı, Doğu Akdeniz’de enerji için çatışmaların bile söz konusu olduğu, henüz Suriye’nin geleceğinin belli olmadığı, ABD ile Rusya’nın bölgede yan yana geldiği büyük değişim ve gerçeklerde, Kıbrıs adası olası bir çözümle “Akdeniz’in asude ülkesi, dikensiz gül bahçesi, cennet mekânı” olacak, nanik derim! Bizatihi Rum liderlik ve kilisesi dünyanın en Allahlık çözümünü bile iki günde darmaduman eder, adayı yeniden Türk-Rum kavgasına sokar! O zaman soralım:
NASIL ÇÖZÜM? “Birleşik Kıbrıs” saplantısından azade, iki bölgeli iki toplumlu siyasi eşitliğe dayalı bir çözüm.” Böyle bir çözümü Annan planı sağlayamazdı zaten olmadı! Bugünkü çözüm arayışlarında da Annan planı kötü şekilde kopyalandı yine Rum’un hayır’ına takıldı! Pekala nasıl bir çözüm? “Konfederasyon!”
********** BU BORCA HİÇBİR HÜKÜMET DAYANAMAZ!
Bu borç kamburuyla hiçbir hükümet iki yıl bile “iktidarı” elinde tutamaz! Tutamadıklarının ispatını her yıl yerini bir başka koalisyona devretmek zorunda kalan hükümetler değişimleriyle yaşıyoruz! Böyle bir “devlet ve yönetim” olgusu ile KKTC olsa olsa “hiç” olur!
“60 bini aşkın insan borçları nedeniyle mahkemelere taşınmış, mazbata mağdurları, yeniden yapılandırmalar ajandaların günlük notları haline gelmiş ülkede, tutun ki “hükümet” beterince borçlu! Yani “hancı borçlu yolcu borçlu!”
Üstelik izah edilse bile anlaşılır borçlar değil! Mesela “hükümetin” diğer bir ifadeyle devletin sigortalardan Kıb-Tek’e, bankalardan bilumum çiftçi hayvancıya kadar borcu vardır, bugün gitse yerine her hangi bir koalisyon hükümeti gelse işe başlarken ya bismillah bile diyemeden kucağında hemen ödenmesi gereken milyonlarca liralık borç mirası bulacaktır..
ÖTE YANDAN artık teamül halini aldı. Tarım kesimi, hayvancı ve bilumum devletten alacağı olanlar Bakanlık kapılarına dayanıyorlar. Mesela geçen gün küçükbaş hayvan besicileri eylemdeydi! Doğrudan gelir desteği paralarını istiyorlardı, Maliye Bakanının kapısına dayandılar! Doğrusu Kıb-Tek’in bizzat hükümetin atadığı “müdüran takımının” ne zaman bakanlık kapılara dayanacağını çok merak ediyorum!
Tabi biliyoruz: “Devlet muhtac’ı dide kaldı ki başkasına himmet ede!” Nitekim zaman zaman da hükümet erkânı dayanmakta Ankara’daki ilgili bakanların kapısına! Fakat kabul etmeliyiz, ilânihaye devletin tekerleği böyle dönmez! Yine de:
MADALYONU çeviriyor ve soruyorum: Bir siyasi parti atılsın ortalara (mesela çok iddialı Halkın Partisi) ve desin ki “partimizi iktidar yaparsanız tüm borçları ödemekten de öte kimin devletten yasal ve rutin olarak parasal alacağı varsa gününde ödeyeceğiz, söz bir Allah bir…”
Fakat heyhat! Ne öyle bir parti geldi iktidara bugüne kadar ne de bundan sonra gelecek! “Borçlanmanın yiğidin kamçısı olmasından” dolayı değil, hükümetlerin iktidarlarını sürdürmeleri için borçlanmadan başka çareleri olmadığından! Nitekim yeni oluşacak bir koalisyon hükümetine en yakın parti durumundaki CTP göreve başlasa bugün yaşanan olumsuzlukların tıpkısı yine yaşanacak! Çünkü borçlanmayla iş yapma kader haline geldi KKTC’de!
**********
KISACA TAKILDIĞIM: (KEYİFLİ İSKELELER YASASI)
Memlekette bir de “İskeleler Yasası” varmış ilk kez görüşülmesi mecliste gündeme gelince öğrendik. Meğer ta İngiliz koloni döneminden kalma! Nitekim oturum başlarken Hüseyin Angolemli “ben de sandım Mağusa’daki yıkılan iskeleyi konuşacağız” deyiverdi! (Ha parantez içinde hatırlatayım. O İngiliz memlekette yabani zeytin ve harupların bile yasasını çıkardıydı ve koruma altına aldıydı.)
Diyeceğimiz şu: Bugüne kadar iskele sorunumuz yoktu artık var ki meclise taşındı çünkü sahillere oteller sığmadı, denize iskeleler uzatıyorlar… Hatta özelin bile iskelesi var denize girmek için! Dolayısıyle artık “izin alınmadan iskele yapmak yasak olacakmış!” Hazırlanın keyifli seyirlere, bakalım kimler alacak o izinleri? Haa! Mağusa limanında yıkılan iskele mi? Allah rahmet eylesin çok hizmet etmişti. Şimdi suların altındaki mezarında yatmaktadır!
