Karayolları Dairesi Müdürü açıklama yaptı: “İzinler şöyle alınmadı, toplantılara şöyle gelinmedi” falan dedi ama doğrusu çok da ikna edici olamadı.
Üstüne eski müdür Nihat Erduran’ın “Gönyeli’de trafik sorununu çözecek projeniz var mı da engel çıkarıyorsunuz” sorusu karşısında Karayolları Dairesi zor durumda kaldı.
Evet, Gönyeli’de trafik sorunu vardır.
Üstelik anayol nedeniyle Gönyeli’nin ikiye bölünmesi sorunu vardır. (Tıpkı Kıbrıs gibi)
Eğer Belediye kendi kaynaklarından 3 milyon lira ayırıp bu iki sorunu ortadan kaldırmak için adım atmışsa, Karayolları Dairesi’nin görevi de buna sonuna kadar sahip çıkmak ve destek olmaktır.
İzinmiş, randevu talebiymiş gibi detaylarla uğraşmamaktır.
Hergün binlerce vatandaş o yolda ve Gönyeli’de bu sorun nedeniyle acı çekmektedir.
Bakanların, Müsteşarların ve dahi müdürlerin görevi vatandaşın sorunlarını ortadan kaldırmak ve vatandaşa hizmet etmektir.
Hizmete engel olmak değil.
Üstelik polis zoruyla hizmeti engellemek hiç değil.
***
Doğrusu, bakanlar içinde en aktifi ve en iş bitirici olan Kemal Dürüst’e söylemiştim:
Dağ yolundaki kazadan sonra öğrencilerin ve sendikaların yerinde ben olsaydım, o rezil yolu günlerce trafiğe kapatırdım.
Ta ki hükümet derhal ihaleye çıkana kadar. Ve eylemciler orada iken yolun tamiri yapılana kadar.
Öğrenciler susturuldu, sendikalar mesai derdine düştü ve konu kapandı gitti.
Biliyor musunuz o yol hala ölümlü kazanın olduğu gibidir ve yeni bir kazaya davetiye çıkarmaya devam etmektedir.
Ve hepimiz bunu kanıksadık, alıştık-kabullendik ve o yolu kullanmaya devam ediyoruz.
Halil İbrahim Akça döneminde tünel yapılması projesi vardı. 4 kilometrelik bir tünelle Değirmenlik kavşağı Çatalköy kavşağına bağlanacaktı. Fizibilite çalışmaları yapılmış onayı da alınmıştı.
Nive canların katili dağ yolu duble yolla tünelden on dakikada aşılacaktı.
Halil İbrahim Akça gitti. Projeyi bir tek Çatalköy Belediye Başkanı Hulusioğlu takip etti.
O da yalnız kaldı ve usanıp bıraktı.
Bıraktı ama o yol hala hepimiz için ölüm potansiyeli olmaya devam ediyor.
***
En çok kimlere şaşarım bilir misiniz?
“Görüşmeleri boşverin biz KKTC’yi geliştirelim” diyenlere.
“Evimizin içini temizlemeliyiz” gibi safça önerilerde bulunanlara.
Hepsinin de marifeti dillerinde.
İcraata gelince sus pus oluyorlar.
Olumlu icraatların yapılması için ısrarla direnmiyorlar.
Sahip çıkıp, yönetenler üzerinde baskı kurmuyorlar.
Geriye kalan da hergün ama hergün çektiğimiz acılar oluyor.
Herkesin KKTC’ye olan inancını törpüleyen acılar.
Bu da böyle biline…
