Geçtiğimiz günlerde Anastasaidis ile Netanyahu Ludüs’te görüştüler. Neleri? “Türkiye’yi dolayısıyle gazı ve Kıbrıs sorununu!” Çünkü İsrail’le Türkiye yakınlaşması sonucu Doğu Akdeniz’deki yataklardan çıkacak yahut çıkmakta olan gazın TC üzerinden AB’e taşınması olasılığı var bu nakil Rum tarafının fena halde canını sıkıyor! O can sıkıntısı izale edecek tek olay “Kıbrıs sorununun Rum tarafının istediğince çözüme kavuşturulmasıdır!”
Bu gerçeği bilmemize karşın “Köşemi” okuyanlar da hatırlayacaklardır. Bir iki kez, gazı da kapsamına alan “bölge ülkeleri birlikteliğinden” söz ettiydim. Ve “Türkiye, Yunanistan, İsrail, Mısır, Kıbrıs Rum ve Türk tarafları neden bölgede oluşturacakları bir ittifakla “iş ve güç birliğine” varmasınlar dediydim.
Zaten Türkiye darbeden önce Doğu Akdeniz’i de içine alan bir “dostluklar oluşumlarını” yeniden tesis etmek için kolları sıvamıştı. İsrail gazının TC üzerinden geçmesi de bu yeni politika sonucunda gündeme gelmişti.
Oysa Türkiye’nin Rusya’yı da kapsamına alan bu yeni bölge politikası Güney Rum Yönetimin hiç hoşuna gitmedi! Ya İsrail’in dostluğunu kaybedeceğinden korkmaktadır veya bölgede oluşturacağı dostluklarla yeniden güçlenecek bir Türkiye’nin gölgesinde kalarak siyasi ve Gaz’dan kaynaklı “önemini” kaybedeceğinden kuşkulanmaktadır!
KÜÇÜK ÜLKE KOMPLEKSİ! Güney Kıbrıs çözüm olsa da kendi “devlet” olgusunda yine sınırlı potansiyeli ile kalacaktır! Aslında siyasi tafrası biraz gaz, biraz turizm, biraz da AB’deki veto hakkından launaklıdır! Fakat çözüm olmadan eğer Türkiye bölgede inisiyatif yüklenecek yeni bir siyasi ve sosyoekonomik konum kazanırsa ne Güney’in tafrası kalacak ne çözümle elde etmeyi düşündüğü kazanımları!
Nitekim Anastasiadis-Netanyahu görüşmesinden sonra yayınlanan ortak açıklamaya bu kuşkular şöyle yansımıştır: “Kıbrıs ve Türkiye arasındaki anlaşmazlığın Kıbrıs sorununun çözülerek halledilmesi, Doğu Akdeniz’deki enerji alanının gelişmesini kolaylaştıracağından kuşku yoktur. Bu da uluslar arası meşruiyet çerçevesinde olmalıdır!”
Kısaca Rum tarafı eğer Doğu Akdeniz’de enerji konusunda birlikte hareket ettikleri İsrail’i elinden kaçırır da Türkiye’ye kaptırırsa “müzakere masasında” elinin zayıflayacağını düşünmektedir! Bu nedenle ortak açıklamaya “uluslar arası meşruiyet” kulpunu taktırdı ki Türkiye’nin emrivakileri ile karşı karşıya kalmasın! Tabi şunu da ekleyelim: Bu görüşmede Netanyahu ihtiyatlı davrandı. Güney’i “Kıbrıs cumhuriyeti” olarak telafuz etti! Akdeniz’de iki küçük Cumhuriyet olarak kader birliği yaptıklarını söyledi!
KISACA TAKILDIĞIM: KKTC’DE RADİKAL DİN MAYA TUTMAZ!
KKTC de Türkiye’ye paralel ne var ne yok bilmiyoruz. Fakat şunu biliyoruz:
Bu ülkede Türkiye’nin ahalisi de vardır, askeri de vardır, 14 tane üniversiteye hem Türkiye’den hem dünyanın pek ülkelerinden gelen öğrenciler de vardır!
Zaten küçük toplum oluşumuz nedeniyle “Lefkoşa’da, Girne’de, Mağusa’da bu çeşitli insan gruplarını görmek mümkündür hatta aralarında Japon öğrenciler bile vardır!
Yani de fakto nüfusumuz epey hacimli ve çeşitlidir! Bunların yansımalarını da görüyoruz. Mesela camiler de cemaatları da çoğalıyorlar. Kuran kursları öteden beri vardı, yine vardır!
Radikal din bu ülkede ne kadar yayılır gelişir? Adalarda kolay değildir.
Fakat uyuşturucu ve alkol kullanımının artarak çoğaldığı ve yayıldığı gerçektir!
Eğlencenin sınırları da iyice genişlemiştir şans oyunlarının da!
KKTC’de araba ve ev sahibi olmak orta sınıfı vurgulayan iki değerli sembolüdür! Olmayanlar alt sınıftır!
Fakat “servet sahibi zengin olmak” çok ayrı bir konudur çünkü bu insanlar hem ekonominin dümenini tutar ellerinde hem de çarklarını çevirirler!
Dolayısıyle becerileri devletin üzerinde olmalıdır çünkü devlet batarken onlar yükselmektedir…
ÇAVUŞOĞLU NE DEDİ? İşte yukarıda bazı ipuçları verdiğim bu Kuzey’i işaret eden TC Dışişleri Bakanı Çavuşoğlu, “Kıbrıs’ın terör orgütünün üssü olmasını istemeyiz” dedi! İddiaya göre FETÖ’den kaçan bazı teröristler KKTC’ye gelmişler dolayısıyle KKTC de terör listesine alınmış!
Şimdi “nihayet biz de “… olduk tabağa girdik”diye sevineceğim de bakın anlatayım.
Vakti zamanında Rahmetlik Şeyh Nazım’la yerenlik yapıyorum, sakalını sıvazlarken Eşref bey dediydi bana. “Bu Cuma seni camide görmek isterim…” Aslında ben bazı Cumalar camiye giderdim. İnat değil mi? Bu lafı üzerine o günden beridir camiye gitmedim!
Bu memleketin derdi “din cami” değil, “dinsizliktir” desem kızanı çok olur ama Kuzey’in durumu bu! Ha Güney mi? Başpiskopos Makarios gibi faşist bir teröristi yetiştirdi!
GENÇLERİ KIRSALDA REHABİLİTE ETMEK GEREKİR
Zaman zaman türlü çeşitli üretimleri ile tarım kesimi insanlarının “medyada eylemlerini, konuşmalarını röportajlarını falan izlerken bir yandan da hayıflanırım. Çoğunluğunca artık yaşını başını almış insanlar. Yıllardır toprakla hayvancılıkla uğraşmaktan kaynaklanmış olacak hemen hepsi de yorgun görünümlü! Zaten bu çilekeş insanlarımızı “işte bizim insanlarımız” olarak kim tanımaz ki bu küçük coğrafyada.
BU insanlar bir gün çalışamayacak duruma gelecekler… Ne olacak bir ömür terlerini akıttıkları toprakları, bahçeleri, hayvanları? Kime devredecek, kime emanet edecek, kime miras bırakacak? Ki deden babaya, babadan oğula “toprak ekenin su kullanın” devam ederken o topraklar hep yeşersin, hep üretsin, hep büyüsün geliştikçe, ekilip biçildikçe!
KIRSAL BOŞANIYOR. Geçen gün haberi vardı. Vadili gençleri kırsalda evlerini yapacak arsa istiyorlar devletten! Keşke kırsal kesim gençlerini Dedelerinden, babalarından miras kalan topraklara bağlayacak, üretici yapacak reform içerikli plan programların sahibi olabilseydik. Başaramadık! Buna karşın “fakat” diyorum onları evleri ikametleri ile topraklarından koparmayalım…. Çünkü köyler boşanıyor. Bari gençler kalsınlar köylerinde, kentlere göç etmesinler. Bakarsınız severler, sarılırlar o topraklara, hayvanlarına….
