İki kurultay sürecinde, delegelere kadar UBP'nin her noktasına müdahale eden Cumhurbaşkanı Derviş Eroğlu, dün düzenlediği basın toplantısında “UBP’liyim ama bütün partilere eşit mesafedeyim” diyerek kendini savunmaya çalıştı.
“UBP’liler bana geliyorlar ve hükümeti şikayet ediyorlar” diyerek de Saray’da yaptığı toplantıları masum gösterme gayretine girdi.
Bir Cumhurbaşkanı’nın ülkedeki herhangi partiyle ilgili görüş belirtmesi elbette doğaldır da anayasanın açık hükmüne rağmen bir Cumhurbaşkanı’nın parti militanı gibi çalışma yapması doğru mudur? Yasal mıdır?
Bu köşenin yazarına bile en az 10 UBP delegesi “Cumhurbaşkanlığı tarafından arandım” dedi.
Derviş Eroğlu, UBP delegelerini arayıp Ahmet Kaşif’e oy vermelerini istediği telefon kendisine mi aittir?
Saray’da gruplar halinde yenen yemekleri kendi cebinden mi ödedi?
Nereden bakılırsa bakılsın hizip karargahına çevrilen bir Cumhurbaşkanlığı vardır.
Ve bu durum Kıbrıs Türkü için büyük sorundur.
***
Memleket koşar adım erken seçime gidiyor, erken seçimle birlikte memleketin bazı sorunlarından kurtulacağı umut ediliyor ama şu anki siyasi görüntü, aslında tüm umutları ortadan kaldırıyor.
Memleketin güçlü bir siyasi kadroya ve güçlü bir liderliğe ihtiyacı vardır.
Yıllardır sürüp gelen ve artık kronikleşen devasa sorunlarımızdan kurtulmak için buna ihtiyaç vardır.
Seçim sonucu ne olur?
Bir parti tek başına hükümet olur veya koalisyon kurulur.
“Bir parti tek başına hükümet olamaz” diye mırıldananları duyar gibiyim.
Bence bu mümkün olabilir.
Nasıl olacağına ilişkin düşüncelerimi başka bir yazıda aktaracağım ama esas olan birşey vardır ki 28 Temmuz'da yapılacak erken seçimden güçlü bir liderlik ve güçlü bir kadronun sandıktan çıkması gerekir.
Ancak o zaman Kıbrıs Türk halkı bu topraklarda kendi kendini yönetecek bir yapı kurabilir. Bu topraklarda demokratik kurallarla yönetilen özgür ve müreffeh bir yapı oluşturulabilir.
Belki de bu son çağrıdır…
