Etrafımızda yaşanan hayatlar, kimi zaman birebir ayni kimi zaman farklı farklı yaşanmışlıklar.
Sırt çantası ile dünyayı gezen hikâye anlatıcısı bir kadın. Farklı yaşanmışlıkların, farklı hayatların bir hikâyede birleşmesini sağlıyor… İşte onun hikâyesi…
Biraz senin hikayenden bahsedebilir miyiz?
İsmim Juliana Elyse Marin Fryling, 28 yaşındayım.
Amerika Birleşik Devletlerinde doğdum, 4 yaşındayken ailemle birlikte Colombia’ya taşındık ve hayatımın büyük bir kısmını orda geçirdim. Annem Amerikalı babam ise Kolombiyalıdır
Ben bir hikâye anlatıcısıyım, Dünyayı gezerek farklı farklı hikâyeler toplayıp, topladığım hikâyeleri kendimce başkalarına aktarmaya çalışmaktayım.
Hikâye anlatımının kökeni Şamanizm’e dayanmaktadır. Ateşin etrafında anlatılan hikâyeler müzisyenler tarafından müzik aracılığı ile mesaj içerikli şövalyelere iletilirdi ve bu ritüel krallıktan krallığa geçmiştir.
Hikâye anlatıcılığı bir sanat ve yaşam alanıdır sadece okullarda, kütüphanelerde ve sahnede yapılmaz. Ben hikâyelerimi her yerde anlatırım. Seyahat ederim, kafelerde, parklarda, otobüslerde, hasta hanelerde en önemlisi sokakta. İnsanların benim performansımı izledikten sonra bana bıraktıkları bağışlarla serüvenime ve seyahatime kaldığım yerden devam ederim. Kolombiya’da yaşarken tiyatroda çalışır, üniversitelerde hikâyeler anlatırdım fakat seyahat edip hikâyeler yazmayı ve anlatmayı daha çok sevdim. Dünyanın herhangi bir yerinde kim hikâye dinlemek isterse ona hikâye ulaştırıyorum, başka hikâyelere aracılık ediyorum.
Mitoloji neden önemlidir?
“Masallar gerçekten ötedir. Bize sadece ejderhaların var olduğunu anlatmazlar, bize ejderhaların yenilebileceğini de anlatırlar”
Her zaman mitolojinin bir gerçekliği vardır. Mitoloji, insanların bir araya gelip dünyaya kültürel değerleri aktarabilmek için vardır.
İnsanların inandığı hikâyeleri çalış, insanları daha iyi anlarsın. Antik hikâyeler doğruyu söylemek için yalanı kullanır.
Hikaye anlatımını nasıl tarif edebiliriz ve bu hikayeler sadece çocuklar için midir?
Kolombiya’da, hikâye anlatımı üniversite sahnesinde yer alır ve kesinlikle çocuklar için hikâyeler yoktur. Kolombiya tarihinde ilk hikâye anlatımı devlet karşıtı bir topluluğun, direnişiyle ortaya çıktı. Hikâye anlatıcıları devrimciler olarak adlandırıldı. Hatta Kolombiya’da en ünlü hikâye anlatıcısı Jaime Garzon devlet karşıtı hikâyeler anlattığı için öldürüldü.
Fakat başka kültürlerde insanlar hikâye anlatımını çocukça bulur ve bu alan için vakit harcamazlar. Oysa bu alan çok önemli bir alandır ve anlatılanlar gerçektir. Hikâyeler herkes içindir ve hikâyelerin insanları bir biriyle bağlantı kurmasına, birebirlerini tanımadan da iletişime geçmesini sağlar. Biz hayatımızdaki her şeyden çok hikâyeler hatırlamalıyız çünkü hikâyeler hissetmemizi sağlar.
İşletmeler sattıkları ürün ile ilgili hikâyeler anlattıklarında ürün daha çok talep görür. Filmlerin milyon dolarlık bütçeleri vardır fakat iyi bir hikâyesi olan en başarılı olan olur.
Hikâye anlatımı insanları birbirlerine bağlar hem eğlendirir hem öğreticidir. Hiçbir zaman anlaşılmayan gerçekliği öğretir. Anlatılması zor olan şeyleri rahatlıkla anlatmaya yardımcı olur. Hikâyeler tohumlar gibidir, yıllar sonra şartlar uygun olduğu zaman gelişirler.
Kıbrıs hakkında bildiğin bir efsane var mı? Yabancı bir ülkede olsan Kıbrıs hakkında hangi hikayeyi anlatmayı tercih edersin?
Tabi ki… Kıbrıs’ın en bilindik hikâyesi Afrodit’in doğumudur. Tabi birçok Antik Yunan hikâyeleri var… Ancak yabancı bir ülkede olsam daha farklı bir hikâye anlatmayı tercih ederdim. Tehlikeli bir hikâye, hoşlandığı erkeği görebilmek için sınır kapısı geçen bir kızı. Halen mutsuz, tüm sorunların bitmesini ve sonunda evine gitmek isteyen yaşlı bir adam. Umurunda olmayan çocuk, hiç bir şey bilmeyen bir kedi vb.
Hikayeler gerçek olaylar mı yansıtır?
Tabii ki yansıtır. Yaşadıkları deneyimleri hikayeleştiren bir çok hikaye anlatıcısı vardır. Bir insan gününün nasıl geçtiğini anlatırken de bir hikâye anlatır. Uykuya daldığınız zaman beyniniz size rüyalarınızda hikâyeler anlatır. Öldüğümüz zaman arkamızda insanların anlatabileceği hikâyeler bırakırız. Bizler bir hikâyeyiz. Hikâye anlatıcısı, hikâye dinleyicisi, hikâye ustalarıyız yaşadığımız dünyanın hikâyelerini yaratan.
Dünya günden güne yaşaması zor bir yer haline geliyor, sence bu günler dünyada nasıl hikayeler yazılıyor?
Sanırım hiç olmadığımız kadar birbirimizden uzaklaşıyoruz. En azından kayıt altına alınan tarih bunu gösteriyor. Fakat yolumuz uzun. Her şey su andan itibaren inanacağımız hikâyelere bağlı.
