“Her seçim bir umuttur” sözüne inananlardanım.
Yaptıkları işleri beğenmesek de, bu yüzden kıyasıya eleştirip yerden yere vursak da siyasetin çözüm makamı olduğu gerçeğini de görenlerdenim.
Hangi siyasetçi hangi sorunları nasıl çözer tartışmasının veya kavgasının ötesinde halkın iradesini sorunları çözmek için vekaleten alan siyasilerdir. Ve görevleri sorun çözmektir.
Sadece sorun çözmek mi?
Kıbrıs Türkü’nün bu topraklarda, sonsuza dek özgür, mutlu, kendi kendine yeten ve kendi kendini yöneten, refah içinde yaşayan bir halk olmasını sağlamak gibi tarihsel görevi de vardır politikacının.
Bu görevi yerine getirmek için de seçimler çok önemli bir merhaledir.
Bu toprakların sahibi, yani malın sahibi olan halkın malına sahip çıkma merhalesidir.
Fakat seçimler tek başına yeterli midir?
Şüphesiz ki yeterli değildir.
Ötesi de vardır.
***
Halkın, partilerden masada oluşturduğu, derneklerin, birliklerin, sendikaların, örgütlerin toplamdaki isimleriyle sivil toplumun şimdi ön palana çıkma zamanıdır.
Sivil toplum sorunlarımızdan kurtulma umudu taşıyan bu seçimlerde ön plana çıkıp politikacıları kendi kısır döngülerinden kurtarıp, seçim sonrası ne yapmaları gerektiğini çok açıklıkla ortaya koyması gerekir.
Politikacı, oy uğruna, doğruları görmeme, yanlışları dile getirmeme hastalığından muzdariptir.
Seçim dönemi bu hastalık nükseder.
Politikacıyı bu hastalıktan kurtaracak olan mal sahibinin kendisidir.
Yani sivil toplumdur.
Bu seçim döneminde halk dalkavukluğuna izin vermeyecek olan, vatan-millet edebiyatlarını elinin tersiyle itecek olan sivil toplumdur.
Sorunların temel nedenlerini ortaya koyacak olan, bu sorunların hangi yöntemlerle çözülmesi gerektiğini adeta bir emir gibi politikacının ajandasına işleyecek olan sivil toplumdur.
***
Partiler adaylarını belirliyorlar.
Partizanlığın olmayacağı bir hükümetle seçime girme hazırlığı var.
Dolayısı ile sorunlarımızı deyim yerindeyse dört başı mamur tartışacağımız bir ortam oluşturabiliriz.
“Kızıma iş, oğluma arsa” gibi toplumu dejenere eden isteklere set çekerek, mal sahibi sorumluluğunda davranarak, sil baştan yeni bir ülke inşa etmenin kapılarını açabiliriz.
Yeter ki isteyelim…
