Biraz Tokyo, biraz Madrid, biraz da İstanbul merkezli 2020 olimpiyatlarına ilişkin birinci tanıtım şovuna sahne oldu geçtiğimiz hafta İsviçre’nin Lozan şehri. 2005 yılında ilgili toplantı salonunda biz de bulunmuştuk ‘çocuk ve spor’ merkezli bir kongre sürecinde. İlgili salon a bitişik bi’de olimpiyat müzesi vardı Osman ve bendeniz’i tüylerimizden diken diken yaptı bu’müze. Bi’tarafta ha’bire kara para aklayan banka görünümlü finans merkezleri, diğer bi’yanda da ünlü Le’man Gölü’ne nazır rokfor peyniri, Frascati az soğutulmuş beyaz ve biz! Biz derken anrenman bilimci kardeşim Osman Emiroğlu’yla çıplak gözle görülebilen Fransa dağ kasabalarına karşı birkaç şişe devirdik şerefine dertlerin. Daha o zamanlar tövbe’li(!) değildim. Neyse, uzatmadan konuya gireyim; Yine o bölgede hararetli tartışmalar olmuş diyor Reuters. E neden olmasın ki! Bolca en az maliyetle en etkili ve de verimli ülke tanıtımı yanında, 32 değişik sektöre ortalama 12 milyar USD kalıyormuş olimpiyat oyunlarını düzenleyen ülke katma değerine. Haa, bi’de ilgili olimpik tesisler o ülkeye kalıyor ya, bi’sonraki olimpiyatlara o olimpik tesislerde annrenman yapan bebeler, bir sonraki olimpiyatlarda daha üst düzeyde performans sergilemeleri de cabası. Eller ay’a, biz yaya misali bu günlere geldik işte! ‘Kimimiz ambargoya sığındı, kimimiz ambargo arasından çaktı, kimimiz ise sportif açılımları kökten reddetti’. Sarayönü kahvecisinin meşhur lafıdır; “Anamı soran kadı, kime anlatayım derdimi” diye diye dili ağda istermiş bizim kahvecinin. Haklı da. Adalet sisteminin çöküşünü vurgulamak için kullanılan önemli bir deyiştir kadının hikâyesi. Kadı; En genel anlamıyla yargı işlerine bakan görevliye verilen bir ünvandır. Toplum arasında vukû bulan anlaşmazlıkların çözülmesi maksadıyla islâmiyetin ilk devirlerinden itibaren var olan bu kurum, Osmanlıların da ilk dönemlerinden itibaren varlığını göstermiştir. Osmanlı Kadısı’nın islâm devletleri içinde özgün bir yeri ve konumu olup, bir tür adliye görevlisi idi. Mayıs 2000’de İzmir’de gerçekleştirilen Spor ve Medya Sempozyumu’na da katılmıştık. Kafiledeki herkes kendi ilgi alanındaki oturuma katılıyor ve oturum sonunda kahve-sigara-dedikodu sürecini başlatıyordu. Elimdeki kitapçıkta Prof. Dr. Kısmet Erkiner’in “Uluslararası Spor Tahkim Mahkemesi’nin (CAS) rolü ve önemi” konulu sunumu vardı. Kendi kendime “bir de bu oturuma takılayım” dedim ve salona girdim. Konuşmacı ses tonunu çok iyi kullanan ve konusuna hakim kelli-felli biriydi. Yaka kartında da Kısmet Erkiner yazıyordu. Hoca sunumunu yaparken spor hukukunun gelecekte ne denli önemli olduğunu herkese benimsetmişti. Dünyada var olan birçok spor sorunlarını çözümleyen bir erkin olduğu çok az kimse biliyordu. O dönemlerde daha da önemlisi CAS kurul üyesi bir Türkün varlığından bile haberimiz yoktu. Hocanın sunumu bittikten sonra ‘Kıbrıs adası eksenindeki spor sorunları’ konulu muhabbetimiz birkaç sigara sürecinde devam etti. İletişim numaraları alındı-verildi ve görüşmek üzere dendi. Yıllar geçti KKTC Üniversite Sporları Federasyonu Başkanı Beyhan Gürgöze’nin önemli katkılarıyla Kısmet Hoca Lefkoşa Merit’te müthiş bir bilgilendirme semineri sundu. Kısmet Hoca destek konusunda biraz ihtiyatlı davransa da, dışa açılım konusundaki taktik ve strateji konularında, profesyonel iş takibi ve kulis sağlar mı? Onun da artık bi’motivasyonu yok eminim. Haçana’bir aynı şeyleri tekrarlayacak sayın hocam! Bugün Uluslararası Olimpiyat Komitesi’nin (IOC) 205 üyesi var. Bunlardan 11’i Birleşmiş Milletler’e (BM) üye değil. BM’ye üye olmayıp da olimpiyatlarda yarışan Hollanda Antilleri veya Bermuda bizden daha mı mamur! Dilerim milli atletlerimiz, tenisçilerimiz veya bisikletçilerimiz 2020 Olimpiyatları’na iştirak için hukuk süreci yönetiminde araç olarak kullanırız. Bu çalışma inat ve inançla sonlandırılmalıdır, zira imza kampanyalarını ve protesto yürüyüşlerini kim takar! Sonuç mu? İsviçre’nin bi’şaraplarına, bi’peynirlerine, bi’çikolatalarına, bi’de ambargolarına hastayım. “Ayılana gazoz, bayılana limon” derler ya, işte aynen nanay işimiz…
